Op zaterdag 23 maart 2024 vond onze STS-clubuitstap naar Ieper plaats; hieronder een beknopt verslag.

Om 09u00 vertrok de autocar aan de club. Vrijwel onmiddellijk bij vertrek begon onze gids Stef al “te gidsen” en dit bleek een understatement van jewelste!

Onmiddellijk hing iedereen aan zijn lippen.
Hij ging terug in de tijd tot zo’n 100 jaar voor aanvang van de eerste wereldoorlog met uitleg over hoe één en ander was ontstaan, de toenmalige geopolitieke situatie, de krachtverhoudingen en allianties tussen de toenmalige grootmachten, de onmiddellijke aanleiding tot het begin van het conflict, … Kortom: het was boeiend, leerrijk en interessant. Iedereen bleef aandachtig en geïnteresseerd van begin tot einde.

Het werd een flink ritje naar onze eerste bestemming:

De Oude Kaasmakerij in Passendale.

Daar wachtte ons een overheerlijke Breugelmaaltijd met verschillende soorten brood, kaas en ander beleg. Dit alles vergezeld van een lekker biertje of een lekker glaasje wijn, kortom: het ontbrak ons aan niets en met een goed gevuld buikje reden we verder naar onze volgende bestemming.

Het Passchendaele Museum.

Bij aankomst werden we opgewacht door 2 gidsen. In “gespreide slagorde” (Ahum!) voltrok zich dus het bezoek aan deze plek. Eerst kregen we een zeer gedetailleerde uitleg over de verschillende veldslagen in de buurt van Ieper, Passendale en Zonnebeke. Het museum zelf is een verzameling van verschillende ruimtes met allerhande uniformen, voorwerpen, wapens, weergave van bepaalde taferelen die typisch waren voor die plek in die tijd. Vervolgens kwam je terecht in de zogeheten “dug outs”, d.w.z. een nabootsing van leefruimten, schuilplaatsen, voorraadkamers, seinposten, slaapplaatsen, lazaretten, allemaal diep onder de grond. Dit mondde uit in een aantal loopgraven hetgeen ons een idee gaf van hoe dat er toen moet hebben uitgezien aan beide kanten van de frontlinie. Uiteraard is het bijna onvoorstelbaar hoe het moest geweest zijn in slecht weer, constante beschieting, plaatsen die onder water staan, slechte hygiëne, koude, … maar je kon je er toch al één en ander bij indenken. We kregen ook een korte videopresentatie van de – in verhouding kleine – verschuiving van de frontlijn gedurende al die verschillende veldslagen met een teller van het aantal gevallenen. Om stil van te worden.

De artillerie-kamer met verschillende stukken en soorten granaten was op zijn minst indrukwekkend te noemen! M.a.w. zeker de moeite waard!

Tyne Cot Cemetery.

Stef gaf ons eerst nog wat uitleg over de verschillende gedeelten, de verschillende vormen van de grafstenen enz. Vervolgens gingen we binnen langs de hoofdingang en mocht iedereen het opnemen en beleven op zijn/haar manier. Woorden schieten tekort. Het aantal gesneuvelden dat daar begraven is (bijna 12000) van al die verschillende nationaliteiten is op zijn zachtst gezegd indrukwekkend en stil makend tegelijkertijd. Nederigheid en respect waren de begrippen die als eerste opkwamen bij zowat iedereen.

Ieper.

Het was al laat in de namiddag toe we koers zetten naar Ieper. Daar was iedereen vrij om de stad te verkennen, iets de drinken, een hapje te eten, te shoppen, enz.

Er werd afgesproken aan de Menenpoort om 19u30 voor de traditionele “Last Post”.

Die ceremonie start om 20u00 stipt elke dag en dat half uurtje van tevoren bleek geen overbodige luxe, er stond toen al heel veel volk.

Het was een korte, mooie, ingetogen, plechtige ceremonie. Iedereen was muisstil in een sfeer van respect, verdriet, bezinning en herdenking. Die klaroenblazers van de plaatselijke brandweer bezorgden iedereen kippenvel. Alleen jammer dat de Menenpoort in de steigers stond en de ceremonie er net buiten plaatsvond. De akoestiek onder de poort moet nog indrukwekkender zijn geweest.

WE WILL REMEMBER THEM.

Nadien iedereen het busje op weer naar huis. Tijdens de ritten van de ene stop naar de volgende en tijdens de terugrit bleef onze Stef onvermoeid verder gidsen tot ieders tevredenheid. Vooral het einde van de oorlog werd toen verder belicht.

Tijdens die éne dag ben ik veel meer te weten gekomen over de “grote oorlog” dan ooit tevoren.

Over het weer hadden we trouwens ook niet te klagen in tegenstelling tot de voorspellingen.

Aankomst bij de club om 22u00.

Hartelijk dank aan Frank voor de organisatie, aan Stef voor zijn schitterende uitleg, aan de club en het bestuur voor de fijne, leerrijke en mooie dag!